Drie jaar geledenbegonnen voormalig juristen Janneke Honings en Judith van der Wolde hetduurzame kledingmerk J-Lab3l.. De kledingindustrie moet rechtvaardigerworden voor zowel mens als milieu, zo waren zij van mening, en als anderenhet niet doen, dan doen we het zelf. De ondernemingsreis van het tweetalwerd vastgelegd in de documentaire Taking Justice, gemaakt door filmmakerChanel Trapman, tevens oprichter van de duurzame modebeweging Mumster. Defilm ging op 12 maart in première in het EYE filmmuseum. FashionUnitedsprak Trapman deze week over de telefoon, om te vertellen over de première,haar drijfveren, en het maken van de documentaire.
Taking Justice brengt gesprek op gang over duurzame kledingproductie
In Taking Justice volgt Trapman Honings en van der Wolde naar India,waar zij hun collecties produceren bij een bijzondere fabriek. In dezeproductiefaciliteit, een van de 40.000 in het land, is het merendeel van dewerknemers vrouw, ook in managementfuncties. Dat laatste is een unicum inIndia, en in de mode-industrie over het algemeen. De fabriek zorgt goedvoor haar werknemers: ze krijgen een eerlijk loon en ook worden er betaaldenaaiopleidingen aangeboden voor jonge vrouwen van het platteland, diehiermee aan hun toekomst kunnen werken. De fabriek investeert bovendien inde verduurzaming van productieprocessen. Het weinige afvalwater wordtgereinigd in een eigen zuiveringssysteem en energie wordt grotendeelsopgewekt door zonnepanelen. Samen met het team in India realiseren Honingsen van der Wolde een bijna volledig duurzame kledingcollectie.
De film werd gepresenteerd voor een publiek van (duurzame) modeondernemers, winkeliers, bloggers, onderzoekers en pers. Na defilmvertoning was er tijd voor een vragenrondje. “Er werden ontzettend veelvragen gesteld”, aldus Trapman. “Er waren veel mensen uit de mode-industriedie nog nooit in een kledingfabriek waren geweest en wilden weten hoe hetdaar eigenlijk aan toe gaat. Het doel van deze film is precies om zo’ngesprek op gang te brengen.”
Taking Justice laat zien: als klein, duurzaam modelabel maak je verschil
“Ik werk nu vijf jaar in de kledingindustrie als campagnevoerder voorduurzame kleding” vertelt Trapman. Ze maakte onder meer al de documentaire‘The Positive Chain of Change’, die uitkwam in2019, en een videopodcast over bewuster ondernemen énconsumeren. “In de loop der jaren is me steeds duidelijker geworden waar deproblemen liggen. Het gebrek aan transparantie in de mode-industrie is eenprobleem dat steeds blijft terugkomen. Dit onderwerp raakt consumenten,ondernemers en de overheid: consumenten hebben transparantie nodig om goedekeuzes te maken, bedrijven om kennis te kunnen delen, overheden om tekunnen stimuleren of ingrijpen. Transparantie is voor mij op dit moment hetbelangrijkste onderwerp. Het maken van een documentairefilm over demode-industrie is een goede manier om daarmee om te gaan: je kunt precieslaten zien wat er gebeurt.”
Hoe kwam Trapman bij J-Lab3l terecht? “Janneke en Judith (Honings en vander Wolde, red.) kwamen naar mij toe. Zij vinden transparantie ook ergbelangrijk, en wilden samen met mij hun verhaal vertellen. Ik was heel blijmet hun verzoek. Deze documentaire is een manier om te laten zien wat demogelijkheden zijn voor ondernemers om verschil te maken.”
Als klein merk kun je grote merken dwingen om stappen te nemen ophet gebied van duurzaamheid
“Er wordt vaak gedacht dat de impact van kleine, duurzame labels miniemis ten opzichte van de grote spelers. We wilden laten zien dat je als kleinlabel juist veel kunt veranderen.” Duurzaam textielexpert José Koopman, diesamenwerkt met Honings en van der Wolde, legt dat in de documentaire helderuit. “Er zijn voorlopers nodig die kunnen laten zien: we kunnen mooiekleding maken voor een redelijke prijs, van duurzame materialen. Een grootmerk heeft dan geen enkel excuus meer om te zeggen ‘dat kunnen wij niet’.”Trapman: “Uiteindelijk kun je grote merken zo dwingen om sneller stappen tenemen op het gebied van duurzaamheid.”
De noodzaak van samen verduurzamen
Hoe heeft Trapman de reis naar India zelf ervaren? “Ik zag zoveelarmoede in India, dat raakte me diep. Het werd me snel duidelijk hoebelangrijk het is dat deze fabriek bestaat, een plek die schoon is en waarmensen zichtbaar plezier hebben in hun werk. Ik was er zelf altijd vanovertuigd dat lokaal produceren het meest duurzaam was, maar dezefabrieken, waarvan duizenden mensen afhankelijk zijn, hebben mensen alsJanneke en Judith nodig om te overleven”, peinst Trapman. “Het is dusbelangrijk dat merken als J-lab3l deze productiefaciliteiten blijvensteunen. Dat moet wel op een duurzame manier gebeuren, met hoge eisen aankwaliteit en milieubescherming. Zo kunnen label en fabriek van elkaar lerenen samen groeien.”
Deze vorm van ondernemen, benadrukt Trapman, is niet de enige oplossingvoor het onrecht in de mode-industrie. “De kledingindustrie is zo complex,je kunt nooit met een film alles laten zien, of het ultieme antwoordbieden.” Goed zorgen voor je kleding, bijvoorbeeld, is ook belangrijk. “Wehebben tijdens de première naaisetjes uitgedeeld”, lacht Trapman, “waarmeede gasten thuis aan de slag kunnen gaan om hun kleding te repareren.”
De documentaire Taking Justice wordt vanaf april vertoond bijgeselecteerde bioscopen. Ook wordt de film online gelanceerd insamenwerking met Cosmopolitan. De datum van de lancering wordt laterbekendgemaakt.
Credits homepagefoto: Landa Penders
